Голема Богородица или Успение на Пресвета Богородица е еден од најголемите христијански празници. Овој празник ја одбележува смртта на Богородица и православна црква и верниците го слават на 28 август, кога завршува летниот пост од 14 дена.
Успение за Пресвета Богородица е денот кога таа се вознесе на небото и „го предаде нејзиниот дух во рацете на Спасителот“. Според легендата, Богородица живеела 60 години, а според други извори 72, го надживеала својот син и како сведок на многу слави, ја продолжила својата мисија.
Во Библијата нема никакви информации за крајот на животот на земјата на Богородица. Според традицијата и стиховите, се верува дека мајката Божја до крајот на животот живеела во Ерусалим, по смртта и воскресението на Христа, опкружена со вниманието на апостолите и на првата христијанска заедница.
На иконите, овој празник обично се претставува со иконата со креветот на кој лежи Богородица со рацете вкрстени на градите. На обете страни на креветот се наоѓаат свеќници со запалени свеќи. Кај нозете на Пресвета Богородица Св. Петар поткадува со кандило, а над главата се Св. Апостол Павле и Св. Јован Апостол со главата, додека останатите апостоли стојат наоколу. Над Богородица е Христос кој ја држи душата на Богородица во форма на дете, опкружена со светлина и ангели.
Бидејќи на празникот му претходи двонеделен пост, на 28 август жените одат на причест, затоа што овој ден се смета како празник за сите жени и мајки.
Во некои области, се смета дека во овој период е најдобро да се изберат лековити билки кои третираат разни заболувања, бидејќи најмногу можат да им помогнат на луѓето.
