Ѓурѓовден е празник врзан за најголем број обичаи што постојат во народното верување. Овој светец се смета за граница меѓу зимата и летото, празник врзан за здравјето на домашните, женачката, плодноста на стоката и добрите посеви.
Главен обичај е плетење венец од билки, миење со цвеќиња и капење во река. Венецот сплетен од цвеќиња треба да се стави на влезната врата во куќата и тоа значи дека домот и годината ќе бидат богати.
Се верува дека на Ѓурѓовден никако не треба да заспиете преку ден „за да не ве боли глава“, но дури и да се случи тоа, има „лек“. Луѓето велат дека треба да „отспиете на истото место и на Марковдан“ и така болката ќе престане.
Исто така, селаните палеле оган за да го заштитат селото, но и себеси, бидејќи се верувало дека тој ден ќе дојдат вештерки.
Постои и верување дека ако на Ѓурѓовден е ведро, годината ќе биде плодна, а ако на овој празник и наредниот ден врне дожд, тогаш летото ќе биде суво.
