На прашањето „Дали е грешен човекот кој не пости, отец Гојко Перовиќ тоа вака го објаснува.
„Ние постојано живееме во грев. Толкава е нашата приврзаност кон храна, одмор, релаксација, што од тоа правиме идоли.. Од ова произлегува промискуитетен живот. А нашата насушна потреба, за нашиот дух да дише, нашата насушна потреба е постот.
Човек кој не пости не си помага себеси. Не е точно да се каже дека греши. Да речеме дека не си помага себеси да се ослободи од гревот. Постот е еден начин да се ослободиме од гревот. Кога човек се стреми да пости, душата и телото му се ослободуваат.
Човекот не е свет сам по себе. Треба постојано да се трудиш. Ако синоќа си бил расположен, тоа не значи дека наутро нема да имаш никаков проблем. Затоа треба да се трудиш секој ден, повторно и повторно, да се ослободиш од гревот.
Затоа е постот добар, затоа што нè ослободува од гревот. Тоа ни дава насока по која треба да се движиме.
Господ ќе дојде по нас одеднаш, а човек кој не се ослободил од гревот, кој не работел да се ослободи од гревот секој ден, нема да има време да го направи тоа.
Затоа постот е добар, затоа што ја воспитува нашата душа да биде ослободена од страста и храбра во Господа“.
