Имавме среќа како ниедна друга генерација – ниту оние „теткички“ со виклери родени неколку години пред нас, ниту оние изгубени девојчиња родени по нас
Беше убаво да сте родени во доцните осумдесетти години во Југославија. Во време на хармонија, благосостојба и опуштеност. Нашите млади родители имаа стабилна работа, свој стан или почнуваа да градат куќа, а во дворот фичото беше паркирано..
Баби и дедовци на село, здрава храна од нивните ораници, живеевме без никакви грижи..
Ние се родивме кога државата беше стабилна, пораснавме под среќна ѕвезда.. По цел ден бевме надвор, никој не се грижеше дали се храниме здраво, секако речиси и да немаше преработена храна..
Никој не се оптоваруваше дали ќе смрзнеме, дали ќе не’ нападне некој манијак.. Родендените ги славевме со децата од соседството, со една торта и домашни кифлички..
Моравме редовно да одиме на училиште, да пишуваме домашно, вредно да учиме, а зборот на учителите/наставниците беше АМИН.
Сега во 2021, гордо газиме низ четириесеттите. Знаеме да го почитуваме животот, бидејќи познаваме премногу луѓе кои повеќе не се во можност да уживаат, бидејќи не се повеќе меѓу нас..
Насловна: Шатерсток
*Текстот не смее да биде превземан без дозвола на редакцијата на МАСТИЛО
