Се’ уште не стивнуваат реакциите по смртта на 22-годишниот битолчанец кој почина од последици на Ковид-19.
Неговото неутешно семејство тврди дека нивната загуба е класичен пример дека македонското здравството е сосема нефункционално.
Семејството на починатиот пациент во отворено писмо до јавноста ги објаснува деновите пред смртта, а истото го пренесува Република.
Велат дека првите три дена по појавата на болеста редовно оделе на лекар, но дека никој не ја препознал сериозноста на случајот. Велат дека имаат извештаи од прегледите и дека имало шанси да се спаси младиот живот.
На сега починатиот, ковид му бил дијагностициран на 9 октомври. Веднаш било почнато лекување со антибиотик Панцеф и витамински таблети по препорака на матичниот лекар. Телесната температура му била 39.2°C. Починатиот не бил вакциниран против КОВИД-19, но и немал никакви здравствени проблеми во минатото.
„Наредниот ден 10.10.2021 однесен е на Инфективна клиника Битола со температура од 39°C, пулс 140, крвен притисок 120/80, сатурација 95. Направен е РТГ. Константирано е нагласен бронховаскуларен цртеж без знаци на свежа консолидација, со лесно нагласени хилуси, слободни фк синуси, срце ртг на широка основа, графија во еспириум. Направена е лабараториска анализа со D dimeri 438, CRP 85,5 Fe 2,7. Даден совет за таблети Кардиопирин од 100 од мг, Панцеф 400мг едно дневно, Фамосан 40мг, цинк, Ц витамин и Д витамин“, стои во писмото.
Следниот ден сега починатиот повторно имал температура, но добра сатурација и по прегледот во болницата во Битола повторно бил пуштен дома со температура од 38°C, отежнато дишење и кашлица. Веќе третиот ден бил хоспитализиран и ставен на кислордна поддршка и инфузии со додатоци во истите.
„Следните 24 часа е под постојана температура од над 39°C. Дури наредниот ден вечерта температурата му е стабилизирана и е третиран со крвна плаза од донор со прележан ковид. Третиот ден е третиран со антибиотик за нас до сега непознат и кортико стероиди. Од преголемата нега за пациентите во болницата во ноќните часови бараме лекари за да се стави вода во апаратот за кислород за да можи да ја поминe ноќта.
Во собите на пациентите оставени се броеви за помош од медицинските сестри кои трите вечери не функционираа додека мојот брат беше таму. А дадениот број од дежурниот лекар е луда среќа ако некој те удостои да се јави и да ти даде информација за пациентот. Истата вечер ситуацијата нагло се влошува, и сатурацијата до изутрината стигнува до 55. За само два часа изутрината, мојот брат станува неконтактибилен и до него наводно седи медицинска сестра. Речено ни е дека во таква состојба не е можен транспорт за Скопје, што сметаме дека требаше да се изврши во претходните денови.
Мојот брат почина за неполни 2 часа. Мојот брат навистина имаше 125 килограми, 180 сантиметри висина и неколку години се занимаваше со бодибилдинг. За гореизвршените прегледи поседувам документи. Не ми е јасно од кои доктори е прегледуван првите три дена кога го носевме секојдневно во Битолската болница, бидејќи не примаа доктори, а имаме извештаи со имиња на докторки специјалисти по инфективни болести кои никаде и никогаш не ги видовме“, раскажува братот на починатиот.
